Και κάπου Σάββατο απόγευμα αρχίζω να σκέφτομαι πού θα πάμε οικογενειακώς την Κυριακή το πρωί. Αρχίζω να χάνομαι γιατί , δεν είμαστε καλεσμένοι σε παιδικό πάρτυ, δεν έχουμε κανονίσει κάτι με φίλους όπως συνήθως γίνεται, δεν έχω στο ψυγείο τα απαραίτητα για πικ νικ και ο καιρός δεν είναι στα κέφια του! Μουσείο για τα παιδιά? Κάποια δραστηριότητα σε χώρο με παιχνίδια, ζωγραφική , σκυταλοδρομίες? Θέατρο? Κινηματογράφο? Ζωολογικό κήπο? Για καφέ? με μέσω όρο παραμονής των παιδιών στην καρέκλα 9 λεπτά (εδώ που τα λέμε γιατί ένα παιδί να θέλει να κάτσει σε καφετέρια περισσότερο?)
Τίποτα από τα παραπάνω δεν μας φαίνεται η τέλεια ιδέα για αυτή την Κυριακή, γιατί δεν έχουμε πάντα κέφι για εξορμήσεις που απαιτούν χρόνο, χρήμα, ενέργεια μέχρι τελικής πτώσης και δύο γονείς στην τσίτα. Και είμαστε εντάξει με αυτό.
Είναι κάποιες μέρες που μπορούμε απλά να επιλέξουμε ένα μέρος να περπατήσουμε, να εξερευνήσουμε, να φάμε κουλούρι και να πέφτουν τα σουσάμια κάτω, να κάνουμε ποδήλατο και να μάθουμε να βγάζουμε φωτογραφίες το παραμικρό λουλούδι. Είναι και αυτός ο φίλος μας ο Κωστής που έχει ένα σπιτάκι στο δάσος ιδανικό για μια βόλτα χωρίς προορισμό και σκοπό, με χίλια πράγματα να δούμε και να μάθουμε χωρίς να κοιτάζουμε το ρολόι, χωρίς να κόψουμε εισιτήριο! Είμαι σίγουρη ότι όλοι μας έχουμε ένα τέτοιο μυστικό μέρος!
Είναι λοιπόν εκείνες οι μέρες που θυμάμαι ότι το μόνο που έχει σημασία είναι να είσαι με αυτούς που αγαπάς , είναι να είμαι με την οικογένεια μου και να δημιουργούμε αναμνήσεις από απλές βόλτες στη φύση, από περιπλανήσεις και αγκαλιές σε μέρη που σημασία έχει μόνο το ΜΑΖΙ!
Σοφία Κοντούκα
φωτογραφίες:Σοφία Κοντούκα και Νικόλας